Als de roos de koningin van de bloemen is, dan is de citroengeranium (Pelargonium Graveolens) haar lelijke nichtje.
Hoewel lelijk? De geur van geranium is veel gebruikt in parfums, met name ook in herengeuren. Misschien deels als vervanger voor rozengeuren, maar ook de eigen kwaliteit van geranium heeft bijgedragen aan het vele gebruik.
De bekendste geraniumgeurstof is de etherische olie die door stoomdestillatie wordt verkregen uit de blaadjes en takjes (niet de bloemen) van de citroengeranium.
De geur van geraniumolie wordt hoofdzakelijk door twee componenten veroorzaakt. De eerste component bestaat uit de rozenalcoholen citronellol en geraniol, esters daarvan en wat linalool.
Verder een groen aromatische component die vooral wordt gevormd door menthon en isomenthon. Deze laatste component wordt vooral gewaardeerd in de Bourbon geraniumolie.
Persoonlijk ben ik een liefhebber van de Chinese geraniumolie. Deze kenmerkt zich door een relatief grote hoeveelheid citronellol (rond de 40% in plaats van ruim 20%), uiteraard ook meer citronellol esters en minder geraniol. Omdat er daarnaast relatief veel roos oxide in de Chinese olie zit is de dry out erg rozig. De groene component lijkt veel op die van de Bourbon olie, de Afrikaanse geraniumolie is meer rozig en minder groen.
Als naturaliser in parfums met groen en roos (en daar werk ik veel mee) is geraniumolie een zeer goede keuze, zelfs als je een heel andere kant uit wilt. In Fougères is geranium een populaire hartnoot, maar in kleinere hopeveelheden is het zeer breed inzetbaar. Door het hoge percentage alcoholen is geraniumolie ook geschikt als zeepparfum.
